Witam na naszym blogu!
Z tej strony Nel i razem ze Stasiem
opowiemy wam o tym, jak odnaleźliśmy słonika, z którym się zaprzyjaźniliśmy.
Kiedy pierwszy raz go
spotkaliśmy, był bardzo biedny, smutny i wygłodzony. Z początku Staś chciał go
uśmiercić, ale przekonałam go, by tego nie robił i zamiast tego zaopiekowaliśmy
się nim i zaprzyjaźnililiźmy.
Dziś wydarzyło się coś niesamowitego. Nie mogę zasnąć z wrażenia. Może po napisaniu posta uda mi się nieco odpocząć. Na pewno jesteście ciekawi, co się stało. Zapraszam do poczytania.
Idrys został w
Faszodzie, więc pozostało dwóch oprawców – Chamis i Gebhr. Powiem wam po cichu
– Gebhr jest okropny. Jak bardzo ja go nienawidzę! Tego nie da się opisać.
Jechaliśmy sobie
spokojnie albo i niespokojnie przez dżunglę. Wszędzie było wilgotno i latały
moskity. Nagle zauważyliśmy lwa. Był ogromny i majestatyczny. Czekał, żebyśmy
podeszli bliżej. Nasi oprawcy się przerazili. Ja też. Nie miałem przecież sztucera.
Chamis i Gebhr rozmawiali przerażonym głosem, co robić. Usłyszałem ich rozmowy:
- O nie! Lew! – powiedział
po cichu Gebhr.
- Trzeba go
zastrzelić – dodał Chamis.
- Nasze strzelby
tylko go zdenerwują – przestraszył się Gebhr.
- Chyba musimy
dać chłopakowi sztucer – powiedział Chamis.
- Normalny
jesteś!? Ten diabeł nas pozabija! – odparł Gebhr.
- Albo lew. Nie
mamy wyboru – zakończył rozmowę Chamis.
Nigdy nie
widziałem ich tak przerażonych.
Gebhr delikatnie wręczył
mi sztucer, jakby była to jakaś czarna magia i szybko się odsunął.
Lew na mnie
szarżował, ale zastrzeliłem go bez większych problemów.
Popatrzyłem na
moich oprawców. Zabić dwóch ludzi? To okropne, ale robię to dla Nel – pomyślałem.
Szybkim strzałem
zabiłem Gebhra, przeładowałem strzelbę i zastrzeliłem Chamisa.
To było straszne,
ale musiałem to zrobić. Byliśmy wolni, ale czy wydostaniemy się z dżungli? Tego
nie wiem ani ja, ani Wy. Czas pokaże. Trochę się uspokoiłem. Może teraz uda mi
się zasnąć.
To był długi i
ciężki dzień… Jechaliśmy na koniach w eskorcie porywaczy.
Po kilku godzinach wjechaliśmy w
Kanion i przez dobre kilka godzin myśleliśmy, że to już z nami koniec. Wtedy
naszym oczom ukazał się lew, który stanął nam na drodze. Niestety kanion był za
wąski aby ominąć bezpiecznie potężne zwierzę.
Ogromny lew wstał i zaczął zmierzać
w naszym kierunku. Byliśmy przerażeni. Nie było czasu na myślenie, więc
porywacze wpadli na pomysł aby rzucić związanego niewolnika na pożarcie lwa.
Wtedy stanowczo zaprotestowałem by tego nie robili. Poprosiłem im aby podali mi
sztucer żeby postrzelić lwa i uratować Kalego.
Wziąłem broń do ręki i wymierzyłem w
olbrzyma. Poczułem jak ciarki przechodzą mi po ciele i robi mi się gorąco. To
było straszne uczucie. Wycelowałem prosto w głowę lwa. Lew padł na ziemie. A ja
udawałem, że idę oddać porywaczom sztucer. Jednakże idąc go przeładowałem i gdy
byłem około 100 m od nich szybko wycelowałem w dwóch porywaczy. Kolejna dwójka
rzuciła się na mnie z nożami. 40 m od nich ponownie wycelowałem broń i oddałem
strzały.
Zabiłem ludzi i źle się z tym czułem, ale zrobiłem to aby ratować małą Nel i Kalego.
Następnie oskórowaliśmy lwa i upiekliśmy go nad ogniem. Kali otrzymał ode mnie porcję dla dwóch osób i w podzięce chciał zostać moim niewolnikiem do końca życia.
Byliśmy zmęczeni całym dniem, więc
postanowiliśmy przespać się w namiotach by nabrać sił na kolejny dzień.
Cześć, tu Staś i Nel. Chcieliśmy Wam tylko przekazać, że jesteśmy w Afryce. Sytuacja potoczyła się dynamiczne, nasi ojcowie pracują przy budowie kanału Sueskiego, a my im towarzyszymy w tej podróży. Droga do Afryki minęła szybko. Ten czas spędziliśmy bardzo wesoło. W mgnieniu oka znaleźliśmy się na miejscu.
Jesteśmy bardzo podekscytowani, wszystko jest tu inne. Domy, zwierzęta, ludzie. Nie możemy się nadziwić. Będziemy stale Was informować o tym, co się u nas dzieje. Wpadajcie tu do nas. Mamy zamiar pisać o życiu w Afryce i o naszych przygodach. Sądzimy, że będzie ich sporo. Teraz musimy się przyzwyczaić do wszystkiego. Najbliższy czas spędzimy w tutejszej wiosce. Potem kto wie, gdzie nas Afryka poprowadzi. Z nowości - jeździliśmy na wielbłądzie, to była fantastyczna przygoda. Trzymajcie się.
Staś i Nel
Witam na naszym blogu! Z tej strony Nel i razem ze Stasiem opowiemy wam o tym, jak odnaleźliśmy słonika, z którym się zaprzyjaźniliśmy. ...
